วันแม่แห่งชาติ 12 สิงหาคม พ.ศ.๒๕๕๙

      

A Sonnet for My Incomparable Mother

I often contemplate my childhood, Mom.
I am a mother now, and so I know
Hard work is mixed together with the fun;
You learned that when you raised me long ago.

I think of all the things you gave to me:
Sacrifice, devotion, love and tears,
Your heart, your mind, your energy and soul--
All these you spent on me throughout the years.

You loved me with a never-failing love
You gave me strength and sweet security,
And then you did the hardest thing of all:
You let me separate and set me free.

Every day, I try my best to be
A mother like the mom you were to me.

"พระองค์แรก ผู้แสนดี ให้ชีวิต

ครูคนแรก ผู้ประสิทธิ์ การศึกษา

หมอคนแรก ผู้ถือช้อน คอยป้อนยา

รวมคุณค่า นี้ได้แก่ แม่เราเอง"

          แม่คำๆนี้เป็นเพียงคำสั้นๆ แต่มีความหมายที่ลึกซึ้งท่านคือผู้หญิงธรรมดาๆคนหนึ่งบนโลก แต่กลับเป็นคนพิเศษสำหรับลูกรักแม่คือผู้ประเสริฐสุดในชีวิตทุกๆชีวิต เป็นผู้ที่สามารถให้ทุกสิ่งทุกอย่างแก่ลูกได้ ไม่ว่าจะเป็นทรัพย์สิน เงินทอง ของมีค่าหรือแม้กระทั่ง ลมหายใจที่ยังเหลืออยู่ของแม่

        ตลอดเวลาตั้งแต่ยังอยู่ในท้องแม่จน ณ วินาทีนี้แม่ก็ได้ทำหน้าที่เป็นผู้ให้ไม่มีสิ้นสุดแม่ให้ทั้งความรักความห่วงหาความห่วงใยความอาทรอีกทั้งยังมอบความรักที่มิอาจมิรักใดมาทดแทนได้ให้แก่เรานั่นก็คือความรักความผูกพันระหว่าง … แม่ และ ลูก … รักของแม่นั้นเปรียบดั่งสายธาราที่คอยระงับความทุกข์ใจของลูกแม้ในยามที่ลูกไม่ต้องการ แต่เรานั้น…ไม่เคยนึกถึงความรู้สึกของแม่เลยเรากลับทำให้แม่ต้องเจ็บช้าเสียน้ำตาในบางกิริยาที่เราแสดงออกถึงกระนั้นก็ตามในเวลาที่ลูกรักมีปัญหาแม่ก็คือผู้ให้คำปรึกษาเป็นอย่างดีในเวลาที่ลูกรักต้องเสียน้ำตาแม่ก็สละเวลาทำงานของแม่ มาคอยปลอบโยนไม่คิดโกรธหรือเคืองลูกรักแม้แต่น้อยที่ในบางครั้งบางคราวลูกรักก็ไม่เชื่อฟังคำที่แม่พร่ำสั่งพร่ำสอนถ้าจะให้เปรียบพระคุณของแม่นั้นก็คงจะเปรียบประดุจผืนทรายที่ไม่มีจุดหมายปลายทางเหมือนรักของแม่ที่มีแต่การให้เพียงอย่างเดียว ไม่ต้องการสิ่งใดตอบแทนนอกจากรอยยิ้มของลูกความรู้สึกที่แม่มีต่อลูกนั้นเปรียบประดุจดั่งพื้นน้ำที่ไม่มีวันหมดสิ้นไปจากโลกาในช่วงเวลาต่างๆในชีวิตเรานั้นก็ต่างผ่านอารมณ์ต่างๆมามากมาย ในเวลาที่เรามีความสุข แม่ก็มีความสุขไปกับเราแต่ในเวลาที่เราทุกข์แม่กลับทุกข์กว่าเราหลาย 10 หลาย 100 เท่า แต่ท่านก็ไม่เคยแสดงออกถึงความอ่อนล้าความเหน็ดเหนื่อยของท่านให้เราได้สังเกตเห็นเลยแม่ของเรานี้ช่างอดช่างทนเหลือเกิน แต่ที่ท่านอดทนนี้ก็ด้วยความรักความห่วงใย และความผูกพันที่มีต่อลูกทั้งสิ้น ในชีวิตนี้แม่ยอมโกหกเราเพื่อให้เรามีความสุข โกหกนั้นก็คือ คำว่า''ไม่เหนื่อย ไม่โกรธ ไม่เจ็บ ไม่เศร้าและไม่ในอีกหลายๆอย่างของแม่แม่พูดคำๆนี้ออกมาในความหมายตรงกันข้ามกับความเป็นจริงแต่ที่โกหกนี้ก็เพื่อไม่ให้ลูกรักต้องกังวลถึงเรื่องของตนเอง

         พระคุณที่แม่ได้มอบให้แก่เราไม่ว่าจะให้มีกระดาษกี่ร้อยกี่พันแผ่นก็ไม่สามารถเขียนบรรยายออกมาได้หมดสิ้นหรือต่อให้นักพูดมืออาชีพมาบรรยายก็มิอาจจะพูดได้ลึกซึ้งเท่าใจสัมผัสความรู้สึกนี้มันเกินจะบรรยายจริงๆทุกสิ่งทุกอย่างมิอาจทดแทน